Błogosławieni i duchowni katoliccy

Pomimo współczesnej znikomej świadomości Cudu Ognia wśród zachodnich chrześcijan, to właśnie katolicy są autorami większości historycznych relacji opisujących i podkreślających nadprzyrodzony charakter ceremonii Świętego Ognia.

Z 70 świadectw zebranych przez Skarlakidisa1, autorami aż 38 są świadkowie wywodzący się ze świata łacińskiego. Wśród nich jest 14 Francuzów, 8 Anglików, 7 Niemców, 4 Włochów, 3 Islandczyków, 1 Belg oraz 1 Szwajcar. Duża część z nich to ważni przedstawiciele i hierarchowie Kościoła Rzymskokatolickiego: 3 błogosławionych (w tym papież Urban II), 6 biskupów, 3 księży oraz 12 zakonników.

W gronie trzech beatyfikowanych, którzy wychwalają nadprzyrodzony charakter i boskie pochodzenie Świętego Ognia znajdują się:

– błogosławiony papież Urban II2 ,

– błogosławiony Piotr opat kluniacki3 ,

– błogosławiony Ryszard z Saint-Vanne4.

Bardzo ważnej historycznej wypowiedzi papieża Urbana II poświęciliśmy odrębny artykuł (przeczytaj TUTAJ).

Poniżej omówimy słowa pozostałych dwóch beatyfikowanych, którzy w piśmie wychwalali Święty Ogień jako Cud od Boga. Błogosławiony Ryszard z Saint-Vanne był francuskim zakonnikiem, który przez 42 lata pełnił funkcję opata zakonu Saint-Vanne. W październiku 1026 roku przewodniczył grupą 700 pielgrzymów zmierzających z Francji do Ziemi Świętej. Po trwającej 7 miesięcy wyprawie, karawana pojawiła się w Jerozolimie na obchody Niedzieli Palmowej roku 1027. Pielgrzymi ujrzeli Bazylikę Grobu Świętego w opłakanym stanie. Świątynia zniszczona w 1009 roku przez Al-Hakima była nadal stertą gruzów. Sześć dni później błogosławiony Ryszard z Saint-Vanne uczestniczył w ceremonii Świętego Ognia. Do dziś zachowała się jego relacja z tego wydarzenia. Autor książki „Holy Fire” jako pierwszy dokonał tłumaczenia manuskryptu na język nowożytny. Beatyfikowany francuski zakonnik opisuje to co widział:

„Dzień Wielkiej Soboty nadszedł kiedy ogień od Pana był oczekiwany i w trakcie, gdy Chrześcijanie byli zamknięci w środku czekając na otrzymanie ognia poprzez dobrą wolę Pana, uzbrojeni poganie dokładnie monitorowali cały kościół tak, żeby – jeśli ogień by się nie pojawił – wszyscy zostaliby zabici mieczem. Zobaczcie, około dziewiątej godziny, w trakcie gdy wszyscy się modlili, jedna lampa zaświeciła się ogniem Pana, bez pomocy żadnego śmiertelnika, i wszyscy poganie byli zawładnięci zdumieniem i trwogą, i rzeczywiście Chrześcijanie radością i uniesieniem.”5

Błogosławiony Piotr zwany Czcigodnym urodził się w 1094 w Owernii. W 1122 r. mianowano go opatem we francuskiej miejscowości Cluny. Jest autorem wielu traktów teologicznych. W dwóch swoich pracach beatyfikowany Piotr Czciogodny opisał Cud Ognia wychwalając jego boskie pochodzenie i opisując znaczenie teologiczne tego zjawiska. Jeden z zachowanych manuskryptów przedstawimy poniżej. „Sermo in Laudem Sepulchri Domini” jest zapisem kazania, które błogosławiony Piotr wygłosił w 1146 lub 1147 przed błogosławionym papieżem Eugeniuszem III. Homilia została wygłoszona podczas przygotowań do II wyprawy krzyżowej organizowanej przez biskupa Rzymu i św. Bernarda z Clairvaux.

„I właśnie w obecnym czasie, o Panie, wszechmogący stwórco(…) Ty kierujesz płomień aby zszedł z nieba do grobu twojego syna, którego tylko oni szanują i czczą; tym samym ogniem podpalasz ich serca miłością do Ciebie; jego wspaniałością Ty oświecasz ich, teraz i zawsze. I odkąd perfidni wrogowie Twojego Chrystusa lekceważą bardziej jego śmierć niż jego inne akty miłosierdzia, poprzez przyozdobienie pomnika jego śmierci cudem takiego światła demonstrujesz jak wielka jest ciemność błędu, w którym są oni zamknięci. Kiedy oni gardzą twoją śmiercią ponad wszystko, ty uświetniasz pomnik twojej śmierci ponad wszystko; to co oni uważają za szczególnie haniebne ty pokazujesz szczególnie chwalebnym przy pomocy tak wspaniałego znaku (…) ogniem wysłanym z nieba rozpromieniasz grób, w którym twój syn, złożony jako ofiara za nas, spoczął.”6

Drugi dokument autorstwa błogosławionego Piotra Czcigodnego nosi nazwę „Adversus Iudaeorum Inveteratam Duritiem” i pochodzi z roku 1144:

„Nie minęło dużo czasu i wtedy niebiańskie światło pojawiło się w ciemności lekceważących ludzi, i od góry widzialny ogień rozświetlił ziemię w Wielką Sobotę, dzień przed Wielkanocną Niedzielą Zmartwychwstania, i Grób naszego Zbawiciela był rozpromieniony”.7

Jak widać z przytoczonych obszernych cytatów, beatyfikowani Kościoła Rzymskokatolickiego wierzyli w boskie pochodzenie Świętego Ognia. Piotr Czcigodny, w homilii wygłoszonej przed błogosławionym papieżem Eugeniuszem III, przedstawia teologiczne aspekty Cudu Ognia. Trzej błogosławieni są świadectwem i inspiracją dla współczesnych zachodnich chrześcijan, którzy z różnych przyczyn nie wierzą w cudowny charakter Świętego Ognia. Odkąd hierarchia rzymskokatolicka oficjalnie nie uczestniczy w ceremonii (od 1238 r.)8 i milczy na temat Cudu Ognia, słowa beatyfikowanych są ważnym apelem z ołtarzy do katolickich serc.

ŹRÓDŁA: